Önemsiz Ayrıntılar

Kimim, neyim, nerdeyim, bilmem bazen
Bazen rafta bir kitabın üstüne konarım toz gibi
Bazen bir çalı süpürge gibi yaslanırım avluda duvara
Geceleri bakraçla ay çıkarırım kuyudan
Öğleleri kazanlara ateş ateş yanarım
Çarşaflarda yalnızlığın bıraktığı is,
Bazen bodrumda duvarların rutubetli sıvasıyım
Yosunlar büyütür, hırka örerim kendime
Naftalinle tütsülerim kalbimdeki gizleri
Bazen bir güncenin sağ üst köşesine uzanırım okunaksız tarih gibi
Duygular örselense ben kırışırım
Aşk yıpransa, yırtılırım
Zorum, söylenmem bayağı bir söz gibi

Yanıtsız sorular biriktiririm
Bekleyiş ekerim beklentilere
Dağlara götüren ilk yükseltiler bende başlar
Bende biter hece hece büyüyen kasvet
Dere yataklarıdır dudaklarım
Kıyılarımda nice taşlar yuvar, otlar suvarırım
Sevinçler tutunsun diye halatlar halatlar salarım alçaklarıma
Acılarda incelir koparım
Minnacık bir damlada okyanuslar aşarım

Öyle büyük bir niçin’im ki
Kıyılara vururum, ölürüm bir balina gibi
Nedenimi ahaliye söylemem, susarım
Dışlanıp düşsem de kuş yuvalarından,
Kin duymam, babamı affetmeye giderim
Umarsızlık da çalsa kapımı, içeri buyur ederim
Gelecek korkakların değilmiş,
Olsun, ben geleceğin geçmişini severim

Bir kadının göz yaşını, bir askerin silahını silen mendil de ben’im
Atlarım uçurumlara, gölgem kayalara tutunur
Bildik yollar iyidir veya kötüdür demem,
Ben hep başka yollara koyulur, yanlızlığa giderim
Yani, sözün de kısasıyım
Hayatta önemsiz ayrıntılardan başka bir şey değilim
Kim bilir, belki de evrenin bir yerindeki şu küçücük dünya ben’im
Siz gidin, beni merak etmeyin!
Ben burada benimleyim, yanlız değilim.